راهنمای مطالب
مسئولیت های مالک محصول
همانطور که در راهنمای اسکرام گفته شد، مالک محصول مسئول به حداکثر رساندن ارزش محصول، که همان ماحصل کار تیم اسکرام است را برعهده دارد. روش انجام این کار، ممکن است در افراد، تیمها و سازمانها متفاوت باشد.
به عنوان عضوی از تیم اسکرام، مالک محصول، چشم انداز و هدف محصول را برای تیم اسکرام تعریف می کند. تمامی کارها بر اساس هدف محصول اولویت بندی و اجرا می شوند تا بتوانند ارزشی را برای تمامی ذینفعان، از جمله افراد درون سازمان، کاربران و همچنین افراد خارج از سازمان ایجاد نمایند. مالک محصول ارزش را در طول چرخه عمر محصول شناسایی و اندازه گیری کرده و به حداکثر می رساند.
مالک محصول چه کاری انجام می دهد؟
مالک محصول مسئول مدیریت بهینه بک لاگ محصول (Product Backlog) می باشد. این فعالیت شامل موارد زیر است:
- توسعه و ابلاغ صریح هدف محصول (Product Goal)
- ایجاد و ابلاغ صریح آیتم های بک لاگ محصول (Product Backlog)
- اولویت بندی آیتم های بک لاگ محصول
- اطمینان حاصل کردن از اینکه بک لاگ محصول (Product Backlog) شفاف، قابل مشاهده و قابل درک باشد.
مالک محصول ممکن است که شخصا وظایف مربوط به بک لاگ محصول را انجام داده و یا اینکه آن را به شخص دیگری واگذار کند. در هرصورت مالک محصول، مسئول بک لاگ محصول و تحویل ارزش ایجاد شده باقی خواهد ماند.
چیزی که بیش از مدیریت بک لاگ محصول (Product Backlog) اهمیت دارد، این است که مالک محصول نیاز دارد تا احترام کل سازمان را بدست آورده و به این ترتیب حمایت آنان را برای پشتیبانی از تصمیماتی که خواهد گرفت، به دست‌آورد. این راز موفقیت مالک محصول است. تصمیمات او باید به صورت شفاف در بک لاگ محصول (Product Backlog) قابل مشاهده بوده و نیز از طریق افزایش های (Increment) ارائه شده در جلسه بازبینی اسپرینت (Sprint Review) دیده شود.
به یاد داشته باشید که مالک محصول یک فرد است و نه یک کمیته. او همچنین نماینده نیازها و درخواست های تمامی ذینفعان در بک لاگ محصول است. اگر شخصی در سازمان بخواهد تغییری در بک لاگ محصول ایجاد کند، باید با مالک محصول گفتگو کرده و او را برای اعمال تغییر مورد نظر قانع کنند. اما با اینحال، تصمیم توسط مالک محصول گرفته می شود. مالک محصول همچنین مسئول دریافت بازخورد (Feedback) درباره محصول از سمت مشتریان است.
نگرش های مالک محصول (Product Owner Stances)
برای دستیابی به هدف نهایی خود، یعنی حداکثر کردن ارزش محصول، مالک محصول می‌تواند از چندین نگرش ترجیحی (Preferred Stances) استفاده کند. این نگرش ها عبارتند از: توانایی درک و انتقال چشم انداز محصول (Visionary)، توانایی در برقرار ی ارتباط و همکاری مؤثر با ذینفعان (Collaborator)، نمایندگی نیازها و درخواست های مشتریان (Customer Representative)، تصمیم گیرنده درباره استراتژی های محصول (Decision Maker)، تمایل به انجام آزمایش و تستهایی برای بهبود محصول و درک بهتر نیاز مشتریان (Experimenter) و تاثیرگذاری بر تصمیم و جهت گیریهای مرتبط با محصول (Influencer).
به عنوان مثال، مالک محصول در برخی موارد نقش طراح چشم انداز (Visionary) را بر عهده گرفته و برای تعریف چشم انداز محصول، استراتژی و اهداف تجاری با ذینفعان تعامل می کند. او به عنوان عضوی از تیم اسکرام، با همکاری تیم اسکرام اهداف را تعریف می کند. و گاهی در نقش تصمیم گیرنده، در طول روز تصمیمات مختلفی می گیرد.
مسئولیت های مالک محصول در برخی موارد به اشتباه تفسیر شده و سوتفاهم های بسیاری در رابطه با نگرش های مالک محصول در سازمان ها مشاهده می شود. این نگرش های اشتباه عبارتند از: مالک محصول در نقش نویسنده داستانهای کاربر (Story Writer)، مدیر پروژه، Subject Matter Expert، منشی (Clerk)، نگهبان (Gatekeeper) و یا مدیر.
متن اصلی این نوشته در سایت Scrum.org را اینجا بخوانید.